کار و ملاحظاتی در مورد آن(۱)
م.ح.قشقایی

کار فعالیت جسمی و فکری یک فرد انسانی است که باعث ارزش افزوده شده و یا با تغییر و تبدیل مواد خام یا اولیه موجب تولید محصولات و کالاهایی می شود که مورد نیاز مردم و قابل استفاده برای آحاد انسانی است. بنابراین هر اقدام و تلاشی که موجب شود شیئ یا موادی ارزش بیشتری بیابد آن فعالیت کار محسوب می شود و مابه التفاوت قیمت اولیه و قیمت ثانویه حاصل دسترنج کسی است که این فعالیت را انجام داده است یعنی شخص کارگر. بنابراین کلیه منافع مادی این تفاوت قیمت متعلق به کسی است که کار کرده است. این شکل از کار برای شخصی کا آن را انجام می دهد به خویش فرمایی معروف است.
اما زمانی که مسئله کار برای دیگری یا به سود شخص دیگری مطرح می شود این معادله تغییر می کند و در آنجاست که پای کارفرما به میان می آید و بخشی از منافع و نتیجه کار به او تعلق می گیرد. کارفرما بخاطر سهمی که در تامین اجزا و عوامل تولید دارد؛ مثل تامین سرمایه، محل کار، مواد اولیه و ماشین آلات و ابزار تولید، مدیریت و نظارت .. سهمی از سود و منافع کار را برداشت می کند. در همین مرحله است که حقوق کار یا قانون کار وارد این عرصه شده و روابط کارگر و کارفرما را نظم قانونی می دهد.
اما در مورد کار چند ویژگی مطرح است که به شرح زیر توضیح داده می شود:
_اول اینکه کار باید دارای هدف باشد و هدف از کار آنست که ان کالا یا محصول مورد نیاز مردم و جامعه بوده و مردم طالب آن باشند و حاضر باشند بابت آن پول پرداخت کنند.
بنابراین کاری که در آن هدف و نتیجه قابل قبولی متصور نیست و بیهوده انجام می شود کار محسوب نمی شود.
_کار فعالیت یک فرد انسانی است با ویژگی های شخصیتی خاص خود. کار یا کارگری قائم به شخص است و یک شخص حقیقی است، لذا یک شخصیت حقوقی نمی تواند کارگر بشمار آید.
_کار فقط مختص به کار بدنی و جسمی نیست بلکه کار فکری و فعالیت ذهنی نیز چنانچه نتیجه و هدفی در آن نهفته باشد کار محسوب می شود. مثل یک نویسنده که کتاب می نویسد یا یک خبرنگار که مقاله، تحلیل یا تفسیر خبری می نویسد.
بنابراین مفهوم کار از آنچه عموم و مردم عامه آن را تصور می کنند که صرفآ فعالیت بدنی را شامل می شود فراتر رفته مفهوم گسترده تری بخود می گیرد.
http://kar-bime.blogfa.com/
https://t.me/karbime3