پروفایل شخصی محمد حسین قشقایی

بیدادگاه ذهن

نمی دانم از کدامین سرزمین سر بر آوردم
که اینچنین در حسرت نور آفتاب بی تابم
روحم رنجور در تاریکی این هوای مسموم
ذره ذره می ساید و زمانی نه چندان دور
در هوس هوایی تازه و نوری گرمابخش
ناامید می شود، می فسرد،
می میرد، محو می شود

مرا در کدامین سرزمین پرورانده اند
در کدامین بیدادگاه بر فکرم تازیانه زدند
تا در غل و زنجیر توان حرکت را از دست داده است

اینک و اکنون
جز غبارهای تاریک و اندوه نمانده
میراث آن بیدادگاه های ذهنی که طعم تلخ پیامش کامی تلخ تر از این نزاید

من زاده زندانم در انبوهی از تکرار
از بیهودگی و لودگی ذهن
مانده حیران، بیکران و بیکران
این بیدادگاه امتداد می یابد
و چهره زمین از سوزش این شکنجه مدام
مدتی سترون و خالی از زندگی است

م.ح.قشقایی
https://t.me/qashghaii