سرنوشت

آنزمان که گِل مرا می سرشتند
و سرنوشتم را رقم می زدند
شب بود و سیاهی بر همه جا بال گستر
این شد که رنگ بخت من از تیره گی فراتر نرفت
و پرتوهای رنگین و شاد نور در زندگیم نتابید
هنوز وارث آن سرشت نبشته ام
همچنان روزگار می گذرد
و ستاره‌ای در سقف آسمانم هویدا نیست
م.ح.قشقایی

https://t.me/qashghaii