ذهن خالی

ذهنم از هر چیز تهی است
مثل انبانی پر از هر چه که نیست
مثل دشتی ناهموار
که روییده هر جا خس خار
درختانی نحیف و بی بر
خشک و عور؛ در همه فصل تهی
ذهن خالی شده با بی برگی
مات و حیرون میون دریاها
راه گم کرده میون راهها
همیشه ها دل نگرون
مثل توفانی پر از خشم و جنون
کشیده فریاد خزون میون جنگل سبز
دشت پاشیده ز شن
که فرو شسته از هر چه که هست

م.ح.قشقایی