آیا چین یک کشور پیشرفته است؟!

محمد حسین قشقایی
اکثرا چین را کشوری پیشرفته و ثروتمند می دانند. البته با قسمت دوم آن موافقم، ولی در مورد قسمت اول آن اما و اگرهای زیاد وجود دارد و معتقدم یک کشور پیشرفته دارای شاخص‌های متعددی است که چین از آن بی بهره است؛ از جمله نقش و حضور در صحنه جهانی در زمینه تولید علم و هنر، ادبیات، فقدان فقر، کاهش طبقاتی، تکنولوژی بومی و شعور اجتماعی و سیاسی...که بنظرم چین در همه این موارد فاقد استاندارهای لازم یک کشور توسعه یافته است.
چین در تولید علم در سطح جهان حضور چندانی ندارد و هیچ فرد مشهور و دانشمندی از این کشور به دنیا معرفی نشده است. در زمینه کسب جوایز علمی نیز حضوری نداشته و تاکنون هیچ یک از جوایز علمی نوبل را دریافت نکرده است. در صورتی که کشوری مثل آمریکا کلکسیونی از جوایز رنگارنگ علمی و جوایز نوبل را در اختیار دارد. بنابراین با وجودی که یکی از اصلی ترین شاخص های توسعه و پیشرفت کامل تولید علم است چین در این زمینه جایگاهی ندارد. در زمینه ثبت اختراعات نیز این موضوع وجود دارد. در این زمينه و وجود تکنولوژی هم باید اذعان کرد که کشور چین در مهندسی معکوس و سرقت تکنولوژی و اختراعات سایر کشورها ید طولایی دارد. به همین خاطر هم هر کشور پیشرفته ای بخواهد به این کشور محصولات پیشرفته بفروشد تمام احتیاطهای لازم را برای پیشگیری از کپی سازی و سرقت تکنولوژی بکار می گیرد. هکرها و جاسوسان علمی و صنعتی این کشور سخت در فعالیتند تا حاصل دسترنج دیگران را بربایند.
اما در زمینه هنر و ادبیات نیز چین کشوری فقیر و عقب مانده است و هیچ نویسنده و هنرمند بزرگی را نتوانسته به دنیا معرفی کند. در صورتی که کشورهایی مثل ژاپن، اروپای غربی و آمریکا در این زمینه سرآمداند.
وجود فقر و فلاکت در این کشور با وجود ۱و نیم میلیارد جمعیت پدیده عادی است.
در مورد شاخصهای سیاسی و اجتماعی و فرهنگی نیز موضوع کاملا مشخص و آشکار است. کشوری کمونیستی( مائو ایستی) بدون کمترین آزادی و دمکراسی در حوزه سیاسی ، کشوری کاملا اقتدار گرا با سطح بالایی از سرکوب و محرومیت مردم در اداره امور کشور همراه با سرکوب اقلیت‌های قومی و مذهبی چگونه می تواند یک کشور پیشرفته متوازن در همه عرصه ها را نشان دهد.

🔹در تمام این سالهای اخیر از دل تمدن نوین چینی یک «رمانِ» ماندگار، یک کتاب مطرح؛ یک فیلمنامه و اثر سینمایی عالمگیر؛ یک اثر موسیقایی که بین المللی شود تولید نشده است. یک «شبکه تلویزیونی» یا روزنامه فاخر که در عرصۀ فرهنگ/سیاست، تحلیگرانِ زبده و خبره داشته باشد شکل نگرفته است.

از هر آنچه که به جوششهای انسانی و خلاقیت انسانی مرتبط می شود هیچ «آثار جدی» ای از میان تمدن نوین چین بیرون نیامده است.
در واقع در تمدن چینی، «اصالت» به کالاست و از همینجاست که ازدل این تمدن نوین، نه موسیقی، نه شعر، نه رمان، نه سینما، نه هر چیزی و هر امری که به نحوی از انحاء به جوهرۀ خلاقیت بشری مرتبط باشد پدید نیامده است.
در طی اين سالها از دل تمدن چینی، فقط «کالا» بیرون آمده است!!!
https://t.me/qashghaii